Przewozy drogowe na potrzeby własne (niezarobkowe) pojazdami:

Przewozy drogowe na potrzeby własne mogą być wykonywane po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej. Zaświadczenie o którym mowa powyżej wydaje się jeśli przedsiębiorca posiada w dyspozycji prawnej pojazdy samochodowe, lub zespoły pojazdów powyżej 3,5 tony, oraz pojazdy samochodowe przeznaczone konstrukcyjnie do przewozu powyżej 9 osób.

Zaświadczenie na krajowy niezarobkowy przewóz drogowy uprawnia do wykonywania przewozów wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zaświadczenie wydaje Starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

Zaświadczenie na międzynarodowy niezarobkowy przewóz drogowy uprawnia do wykonywania przewozów z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej. Zaświadczenie to uprawnia również do wykonywania niezarobkowego przewozu drogowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z rodzajem przewozów w nim określonych. Zaświadczenie na międzynarodowy niezarobkowy przewóz drogowy oraz wypis lub wypisy z zaświadczenia wydaje minister właściwy do spraw transportu na okres do 5 lat. Są to dokumenty wymagane przez służby kontrolne RP. (ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 z późniejszymi zmianami).

Wykonywanie międzynarodowogo przewozu drogowego rzeczy na potrzeby własne może wymagać uzyskania odpowiedniego zezwolenia jeżeli umowy międzynarodowe, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana, tak stanowią. 
Zaświadczenia o wykonywaniu międzynarodowych przewozów drogowych towarów i osób na potrzeby własne oraz wypisy z zaświadczeń są wydawane wyłącznie w Biurze d/s Transportu Międzynarodowego (http://gitd.gov.pl/botm/index.php)

Przewozy osobowe
Wykonywanie międzynarodowych przewozów osób na potrzeby własne wymaga posiadania zaświadczenia wydanego wg wzoru UE. Zaświadczenie to jest żądane przez służby kontrolne krajów UE. (umowa w sprawie Międzynarodowych Okazjonalnych Przewozów Pasażerów Autokarami i Autobusami (umowa Interbus) z dnia 11.12.2000 r; umowa w sprawie Międzynarodowych Drogowych Przewozów Pasażerskich w formie Okazjonalnych Przewozów Autokarami i Autobusami (ASOR) z dnia 26.05.1982 r oraz umowy dwustronne o międzynarodowych przewozach drogowych)

Uwaga: Przewozy w ramach usług turystycznych nie są uznawane za przewozy na użytek własny nawet wówczas, gdy przedsiębiorca wlicza je w cenę. Oznacza to, że wykonujący je przedsiębiorcy muszą mieć licencję.

Licencje na międzynarodowy transport drogowy

Licencja - decyzja administracyjna wydana przez ministra właściwego do spraw transportu lub starostę właściwego dla siedziby przedsiębiorcy, uprawniająca do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (Dz. U. 204, poz. 2088) podjęcie i wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji na wykonywanie transportu drogowego. Kwestie posiadania licencji reguluje także Rozporządzenie Rady (EWG) Nr 881/92 z dnia 26 marca 1992 roku w sprawie dostępu do rynku drogowych przewozów rzeczy we Wspólnocie, na lub z terytorium Państwa Członkowskiego lub w tranzycie przez jedno lub więcej Państw Członkowskich w zakresie transportu rzeczy i Rozporządzenie Rady (EWG) Nr 684/92 z dnia 16 marca 1992 roku w sprawie wspólnych zasad międzynarodowego przewozu pasażerskiego autokarowego i autobusowego w zakresie przewozów osób.

Wniosek o uzyskanie licencji powinien zawierać:

- oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres
- numer w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej

- określenie rodzaju i zakresu

- rodzaj i liczbę pojazdów samochodowych, którymi dysponuje przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie licencji

- czas, na jaki licencja ma być udzielona.

Do wniosku o udzielenie licencji, z zastrzeżeniem pkt. 4, należy dołączyć:

1.odpis z rejestru przedsiębiorców albo z ewidencji działalności gospodarczej

2. kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej (REGON)

3. kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP)

4. kserokopię certyfikatu kompetencji zawodowych przedsiębiorcy lub osoby zarządzającej transportem drogowym w przedsiębiorstwie

5. zaświadczenie z rejestru skazanych stwierdzające niekaralność członków organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzającej spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy - osoby prowadzącej działalność gospodarczą. 

6. dokumenty potwierdzające spełnienie warunków posiadania sytuacji finansowej zapewniającej podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego potwierdzonej dostępnymi środkami finansowymi, majątkiem lub ostatnim bilansem rocznym przedsiębiorstwa w wysokości:

- 9.000 euro - na pierwszy pojazd samochodowy przeznaczony do transportu drogowego

- 5.000 euro - na każdy następny pojazd samochodowy

7. oświadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowców spełniających wymagania określone w przepisach ustawy, przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz w innych przepisach określających wymagania w stosunku do kierowców, a także nie byli skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, wiarygodności dokumentów lub środowisku
8. wykaz pojazdów samochodowych wraz z kserokopiami dowodów rejestracyjnych albo kserokopie dowodów rejestracyjnych, a w przypadku gdy przedsiębiorca nie jest właścicielem tych pojazdów - również dokument potwierdzający prawo do dysponowania nimi.
Należy także uiścić opłatę skarbową w wysokości 5 zł za wniosek i po 0,5 zł za każdy załącznik. Konieczne jest także przedłożenie dowodu wpłaty kwoty z tytułu udzielenia licencji.
Licencji udziela się każdemu przedsiębiorcy spełniającemu wyżej określone, ustawowe warunki. Zgodnie z art. 6 Rozporządzenia nr 881/92 i art. 3a ust. 4 Rozporządzenia nr 684/92 w przypadku licencji na przewóz rzeczy lub osób (autokarem/autobusem) uprawnienia udziela się na okres 5 lat. W przypadku licencji na przewóz osób pojazdem innym niż autokar/autobus licencji udziela się na okres od 2 do 50 lat.

Zezwolenia na przewozy ładunków:

Dostępne są następujące rodzaje zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych:

Zezwolenie dwustronne (loco) - uprawnia do wykonania przewozu ( 1 jazdy tam i jednej z powrotem) pomiędzy Polską a krajem wydającym zezwolenie.
Uwaga: Zezwolenie Serbia i Czarnogóra dwustronne może być wykorzystane jako zezwolenie kr3 tylko w przypadku naturalnego przejazdu tranzytem przez terytorium Polski

Zezwolenie tranzytowe - uprawnia do wykonania przewozu ( 1 jazdy tam i jednej z powrotem) przez terytorium danego kraju. Zezwolenie nie daje prawa do załadunku lub/ i wyładunku na terenie kraju tranzytowego, chyba że przepisy dwustronne stanowią inaczej.

Zezwolenie ogólne - daje prawo do wykonania albo przewozu dwustronnego albo tranzytowego.
Uwaga: Białoruskie i ukraińskie zezwolenie ogólne może być wykorzystane jako zezwolenie kr3 tylko w przypadku naturalnego przejazdu tranzytem przez terytorium Polski

Zezwolenie kr - 3 - daje prawo do docelowego wywozu lub wwozu ładunku z/ do kraju innego niż kraj rejestracji pojazdu.

Uwaga: Żadne z zezwoleń dostępnych w BOTM nie uprawnia do wykonywania przewozów kabotażowych i ponadgabarytowych.

Zezwolenia na przewozy osób:

Dostępne są następujące rodzaje zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych:

Zezwolenie na wjazd pustym autobusem - wymagane jest przy wjeździe po grupę wwiezioną innym środkiem transportu, nie upoważnia do wjazdu po obywateli kraju wydającego zezwolenie, a wjazd po obywateli kraju trzeciego jest możliwy tylko pod warunkiem wywozu grupy do kraju rejestracji pojazdu

Zezwolenie na przewozy wahadłowe - uprawnia do wykonania liczby przewozów wymienionej na zezwoleniu, zgodnie z harmonogramem i bez zmiany składu grup.

Dokumentem wymaganym w każdym przypadku, poza liniami regularnymi, jest formularz jazd (lista pasażerów), który obowiązuje w formie 50 kartkowej książki (25 kompletów oryginał + kopia), pod nazwa Książka Formularz Podróży UE, na przewozy wykonywane miedzy krajami UE oraz także w formie 50 kartkowej książki, pod nazwą INTERBUS Formularze Jazd (25 kompletów oryginał + kopia), na przewozy do krajów spoza UE należące do INTERBUS - np. Rumunia, Chorwacja. Do pozostałych krajów wymagane są pojedyncze (jednokartkowe) formularze jazd, tzw. "eurolisty".

Zezwolenia na linie regularne - zasady wydawania zezwoleń na linie regularne zostały opisane w Rozporządzeniu Rady EWG 684/92 z dnia 16 marca 1992 roku i przedstawione w Informacji BOTM 84/2004 z dnia 27 lipca 2004 roku ze zmianą zawartą w informacji nr 24/2008.

(opracowane na podstawie materiałów Biura d/s Transportu Międzynarodowego)

gru014